Το Δ.Σ. του Ποντιακού συλλόγου Φιλύρου
ευχαριστεί τον
για τη βοήθεια του στο στήσιμο
αυτής της σελίδας.
Το ταξίδι του γέρο Ζαχαρέα
Στη Φάτσα στο Ελέ Κερίς γινόταν πανηγύρι
κόσμος πολύς ανέβαινε κατά το μοναστήρι
τον ξύπνησε το βουητό το Μάιο εκείνο
πλήθος Ρωμιοί προσκυνητές στον Άγιο Κωνσταντίνο.
Πενήντα χρόνια βάδιζεν ο γέρο Ζαχαρέας
κι ήρθαν οι μέρες οι ζεστές μιας Άνοιξης ωραίας
πέρασε και τη ρεματιά που χώριζε το κτήμα
και φάνηκεν η εκκλησιά μες στα λευκά τα κρίνα.
Ανηφορίζαν γύρω του φίλοι γνωστοί και ξένοι
ήσανε λίγοι, μα πολλοί κι όλοι τους χιονισμένοι
οχτώ χωριά μες τα βουνά μαζί κι ο Πολεμώνας
κι από τη θάλασσα η φωνή κάποιας ρωμιάς γοργόνας.
Σάστισε, κοντοστάθηκε μπρός στου ναού την πόρτα
πως φύτρωσαν μες τα σκαλιά τόσο πολλά τα χόρτα
γιατί δε φάνηκε ο παπάς να τους προϋπαντήσει
πουν' η εικόνα η χρυσή να την ευχαριστήσει;
Κατάσπαρτα στην εκκλησιά είδε κεριά αναμμένα
μα ήσαν ακτίνες που ‘σχιζαν τα τζάμια τα σπασμένα
έπιασε απ' το μωσαϊκό που γκρέμιζε μπροστά του
πέτρα σαν αίμα βυσσινιά κι έβαλε στην καρδιά του.
Και τότε ξύπνησε καλά και γύρισε στο χρόνο
είδε του Πόντου τα χωριά που γέρνανε στον τρόμο
θυμήθηκε όσους χάθηκαν στο χτύπημα της μοίρας
πως την εικόνα κράτησαν κι αφήσανε τα λίρας.
Κι αν τα χαμίτ ξωμείνανε στον τοίχο στην αυλή του
τ΄ άλλο χρυσάφι της ψυχής το πήρε αυτός μαζί του
για να το δώσει στα παιδιά κι απ' τα παιδιά στα ‘γγόνια
μην ξεχαστούν τα μέρη μας και τα λαμπρά τα χρόνια.
Θυμάμαι, για στερνή φορά μας είπε, σαν τον είδα
και σεις όντες τρανύνετε δεβάτε σην πατρίδα
ν' αφήνω σας κληρονομιά εν καλατζή μεγάλο
η Ρωμανία κι αν ΄πέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο.
Απρίλης 2010, 5ος έπαινος στο διαγωνισμό δήμου Χορτιάτη "προσφυγιά"
στίχοι: Κανταδόρος
